تاریخ انتشار: ۷ خرداد ۱۳۸۹ • چاپ کنید    
درباره قاعده‌گی

شرمی به بداهت تن

مهسا صارمی

عادت ماهانه و یا اولین پریود، تاریخچه‌ی فرهنگی خاصی دارد. در تمدن‌های بسیار کهن به‌دلایل متعدد، ارزش و قدرتی برای این خون قائل بودند، زیرا هماهنگی تن زن را با تن جهان حفظ می‌کند و تنها خونی است که جاری شدن آن توام با خطر و خشونت نیست و بر عکس با باروری و زایش پیوند دارد.

در این تمدن‌ها، گاه جشن‌ها و مراسم بزرگ به بهانه‌ی تولید مثل و باروری که از دلایل تقدس زن به شمار می‌رفتند تدارک دیده می‌شد.

با قدرت گرفتن سلطه‌ی پدری، این اهمیت کمرنگ و کمرنگ‌تر شد تا امروز که تبدیل به تابویی شده از جمله در جامعه ی ما که حتی سخن گفتن از این خون، سخن گفتن از آلودگی‌هاست.

در الهیات مادرسالاری، خون قاعدگی، خبر از انعکاس حیات یک قبیله می‌داد، اما در جوامع مردسالار امروز، خون قاعدگی را منبع ناپاکی و هم نویددهنده‌ی بارداری توصیف می‌کنند.


از دنیای قدیم و آن‌چه بافی مانده، حتی در مناطق جنوب هند که با سرودن شعر و آواز و رقص، برای آماده‌سازی دختران برای ورود به عرصه‌ی بلوغ جنسی تلاش می‌شود.

چگونگی این تجربه از نظر جنسی؟ بزرگ شدن؟ زن شدن؟ یا فقط یک اتفاق زودگذر و ساده که دوره‌ای از زندگی زن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟ (جمله کمی مبهم است. انگار افتادگی دارد)

به یاد آوردن شادی از دختر شدن و ملموس بودن تغییر شکل ظاهری یا ترس از افزایش تمایز و فاصله‌ی (جنسی) ما بین ما و نا هم‌جنسان هم‌سن و سالمان؟

شرم‌زدگی و خجالت؟ مخفی کردنی که آمیخته به هیجانی بود که از قضاوت زود بودن این حادثه، ترس هم داشت و یا ارمغانش اشتیاقی بود که دوستانمان را باخبر می‌کردیم از وجودش با فریادی از شور که گاه بویی از بزرگ شدن هم نداشت.

حادثه‌ای که اکثراً مادرهایمان اولین اشخاصی بودند که پی به رازمان می‌بردند و واکنش مادرانه‌ای که سنت و مراسمی را نیز شامل می‌شد؛ ضربه‌هایی به گونه که ماندگاری سرخی‌اش زیبایی به چهره بنشاند و گاه شستن دست‌ها با نمک به منظور افزودن برکت در خانه‌ی پدری و یا حتی افکاری سنتی که با اصطلاح «حیض» در خانه‌ی پدری این دختران را از راهی به بهشت نداشتن می‌ترساندند.


با دریدن پرده‌ی شرم و در قالب تابوشکنی می‌پرسیم که آیا این تجربه در زندگی زنان واقعاً به چیزی منفی بدل شده است؟ و این می‌تواند یادآوری همیشگی باشد برای جایگزین کردن معنی نو در مقابل خونی که همراه با آلودگی است و ما که مبارزه می‌کنیم برای مفهوم‌سازی دوباره‌ی این تابوها.

من یک زنم
اما
به روایت بعضی‌ها: بی‌شرم!!!...
اگر باید برای تمام کارهایم سرخ شوم...
واگر باید تمام مدت بگویم: «ببخشید» و بگذرم...
....من این‌گونه نیستم.
من شرم ندارم.
من یک
بی‌شرمم.

Share/Save/Bookmark
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.

نظرهای خوانندگان

این تابوها به سرعت در جامعه ایران در حال رنگ باختن است.اگر امروز در ایران باشید کاملا حس می کنید دیدگاه جامعه نسبت به زن و نقش زن-سکس و ... در حال تغیر است.امروز در جامعه نوین در حال گسترش ایران مرد ایرانی دیگر خود را جنس برتر نمی بیند چون به این تنجربه رسیده دیدگاه های سنتی حاکم بر ایران یک بازی باخت-باخت است برای هر دوجنس.بر خلاف دیدگاه قبلی که اینطور القا می کرد این دید غالب برتری مرد باعث یک جور منفعت برای مردهاست و به همین دلیل بعضی ها از دیدگاههای آزادی خواهانه و برابری جنسیتی حمایت نمی کردند هر چند آنرا بر حق می دیدند.محرومیت جنسی و مسئولیت بیشتر برای مرد حداقل مسائلی است که دیدگاه سنتی مردسالار برای مردها ایجاد می کند. وقتی نیمی از جامعه از حقوقش محروم شود آن نیم دیگر هم -البته شاید در سطحی پایینتر- آسیب می بیند.

-- mani ، May 28, 2010

متنی زیبا موجز و تاثیر گذار بود و به شناخت من از جنس محالف كمكي شايان كرد! بسیاری از مطالب آن را نمی دانستم . جای اینچنین مطالبی در "زمانه" خالی بود.
 هنوز در جامعه مردسالار و خرافی زده ایران زنان در تبعیض به سر می برند و پرداختن به اینگونه مباحث راهی است برای رسیدن به جامعه برابر...
َمن هم يك بي شرمم!!

-- بدون نام ، May 29, 2010

بدبختی زنان ایرانی این است که خود عامل تبعیض هستن پریود شدن را یک شرم برای خود میدانند و تمام تلاش خود را میکنند که کسی پی به ان نبرد انگار کار بدی کردن البته این گفته من مربوط به اطلاعات من از ٢٥ سال پیش جامعه ایران است و امیدوارم که دیگر به این شکل نباشد و همانطور باشد که mani در کامنت خود گفته این تابوها به سرعت در جامعه ایران در حال رنگ باختن هستن یک خاطره یادم امد چون گفته شد تابوها در حال رنگ باختن هستن یک روز خواهرم از ایران زنگ زد و در میان صحبت خود جوکی را تعریف کرد که حرف رکیکی توش بود من از شینید این حرف از سوی خواهرم یکمی خجالت کشیدم و بهش گفتم که چطور جوک را تعریف کردی گفت بابا توی ایران دیگر این حرفا نیست دختر و پسر راحت از این جوکها تعریف میکنند نیستی که ببینی دیگر ان ایرانی که تو بودی دیگر نیست

-- بدون نام ، May 29, 2010

متن بسیار خوبی بود اما اما اما جای ِ کار زیاد داره

-- امیر ، May 29, 2010

شما همه چی رو گفتین الا یه چیز!
چرا زن پریود میشه؟دلیلش چیه؟اگه این رو هم توضیح میدادید خوب بود.

-- بدون نام ، May 30, 2010

عادت ماهانه یا پریود یک زن نقش عظیم و حساسی را در زندگی او بازی می کند.اگر شما در نظر بگیرید که پریود یک زن از سن 12 سالگی آغاز و تا سن 50 سالگی ادامه یابد و هر تجربه آن 5 روز از یک دوره 28 روزه را به خود اختصاص دهد، آنگاه خواهیم دید که یک زن به طور متوسط 7 سال از روزهای عمر خود را با این پدیده سپری می کند.بعلاوه این دوره چند روزه و نسبتا کوتاه ماهانه، قسمتی از زندگی روزانه او را در طول 30 سال و یا بیشتر تشکیل می دهد. بنابراین جای شکی باقی نمی ماند که پریود زنان قسمت بزرگی از زندگی آنان و شریک زندگی شان را در بر می گیرد.
در جوامع مدرن بنظر می رسد که همه افراد بر سر این عقیده که «پریود بد است» به توافق کامل رسیده اند.براستی چرا ما پریود را چیز بدی می دانیم؟!
در ایران خون پریود «نجس»تلقی می شود و جالب است که با وجود چنین عقیده ای، بسیاری از زنان حمام رفتن را در هنگام خونریزی بد می دانند.شاید این رسم از زمانی که از خزینه ها برای شستشوی بدن استفاده می شده است به جا مانده باشد ولی هنوز هم بسیاری از ریختن آب از بالا بر روی سر و بدنشان خودداری می کنند، ولی هنگامیکه پریودشان خاتمه می یابد به حمام رفته و اعلام می کنند که «پاک شده اند».
در اکثر مواقع ما از چیزی که نمی دانیم می هراسیم. فکر اینکه یک زن به طور مرتب و برنامه ریزی شده و همراه با تغییرات ماه و بدون نشانه ای از بیماریی، می تواند خون از دست بدهد، بعضیها را سخت ترسانده است. ما هنوزهم دقیقا نمی دانیم که چرا بدن یک زن اینگونه کار می کند.
بوی خون پریود می توانسته توجه حیوانات گوشتخوار را به خود جلب کند وبدین ترتیب گروهی از مردم را در معرض خطر قرار دهد. شاید به همین دلیل زنانی که دوره خونریزی ماهانه خود را طی می کرده اند از جمعهای گروهی و فعالیتهای آنان به کناری رانده شده اند.
مردمان گذشته بر این باور بوده اند که خون پریود دارای قدرت معجزه آسایی است و معمولا زنانی که دارای قدرتهای خارق العاده بوده اند این خون را در معجونهای معجزه آسای خود با دیگر مواد مخلوط می کرده اند.بعضی مردان به زنان حسودی کرده و چون خود قادر به تجربه چنین پدیده ای نبودند آن را کاملا نفی و رد کرده اند و شاید تمام این باورها و تجربیات در گذشته های دور و نزدیک به رانده شدن زن از جامعه و ضعیف شمردن او ختم شده باشد. در کنار تمام این عقاید کلیشه ای که همواره در مورد پریود شنیده می شود، باید به آن به چشم یک پدیده سالم و طبیعی که جزء تفکیک ناپذیری از زندگی یک زن و مرد را تشکیل میدهد نگریست.

-- حمید ، May 30, 2010

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)