پرسه در متن

من و چهار شوهرم

ونداد زمانی: «اجازه بدهید تا آنجا که قدرت تخیل سرکش من فرصت می دهد چهار یا پنج و حتی ده همسر انتخاب کنم، هم یک شوهر سیاه‌پوست داشته باشم و هم یک موطلایی، در ضمن سعی می‌کنم از بلندقدها و کوتاه قدها هم انتخابی داشته باشم. سعی می‌کنم از هر نژاد و مذهبی نیز همسری برگزینم و قول می دهم که عدالت را حفظ خواهم کرد.» این بخشی از مطالبی است که نادین البدیر سعی کرد با زبانی بی‌پروا قانون چند همسری اسلامی را با آن به زیر سئوال ببرد.

تدفین هم‌زاد در سطوح

سوده نگین‌تاج: ژانیتا آیر را شاید بتوان جادوگری خاموش در دنیای هنرهای تجسمی معاصر دانست که هنوز صدای انفجارش به گوش جامعه هنری نرسیده است. در آثار آیر دوقلوهایی متناقض یا جنین‌هایی در شکم یک زن، دخول در ‌اندام میل‌ورزی که اشتیاق به تسخیر شدن - تسخیر کردن و بلعیدن را در خود حفظ کرده است. تمنایی از «زن» که او را به موجودی غیرقابل تسخیر تبدیل کرده است. هم‌پوشانی اعضایی که هیچ چیز قادر به کنترل،‌ یا منحل کردنش نیست چراکه درواقع چیزی برای منحل کردن در آن وجود ندارد.

«مردان، نوبرانه‌های کم‌پیدا»

ترجمه‌ی ونداد زمانی: دکتر تاریخ‌شناس «باربارا وایتهد»، در کتابش «مردان، نوبرانه‌های کم پیدا» دو بحث مهم را در ارتباط با زندگی زنان مجرد به پیش می‌کشد. نخست آن‌که مطرح می‌کند که زنان مجرد، کم‌تر و سخت‌تر از همیشه شانس تماس، آشنایی و ازدواج با مردان مناسب را پیدا می‌کنند. دوم آن‌که زنان مجرد معاصر باید برای یافتن همسر شیوه‌های جدیدتری از شبکه‌های اجتماعی خلق کنند.